فرم اصیل

بردگی یعنی دیگری فکر کند و تصمیم بگیرد و من عمل کنم t.me/formasil

فرم اصیل

بردگی یعنی دیگری فکر کند و تصمیم بگیرد و من عمل کنم t.me/formasil

فرم اصیل

در گذر از مسیر پر پیچ زندگی، شاید رها کردن خرافات و تعصبات گره خورده به عقاید ضعیف و وهمی بزرگترین کار باشد
همه ی ما خواسته ،ناخواسته درگیر چنین مشکلی هستیم
امتحان کن!!
آیدی تلگرام t.me/formasil

نویسندگان

۳ مطلب در تیر ۱۳۹۹ ثبت شده است

هر کس به نوایی برسد طغیان کند..
برخی کلمات در باور توده‌ی مردم بار منفی دارند...شاید به مرور زمان این بار معنایی ایجاد شده باشد و در اصل ترجیحی به هیچ کدام از طرفین نداشته باشد...
یکی از این کلمات طغیان است...
طغیان به معنی سرکشی، شورش، عصیان آمده است..
در این حدیث از علی(ع) در نهج البلاغه چنین روایت شده که هر کس به نوایی برسد طغیان می‌کند ولی در این طغیان سرزنشی برداشت نمی‌شود
در سوره‌ی علق وقتی به آیه‌ی 
کَلَّا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَیَطْغَى ﴿۶﴾
حقا که انسان سرکشى مى ‏کند (۶)
أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَى ﴿۷﴾
همین که خود را بى ‏نیاز ببیند (۷)
می‌رسیم باز هم توبیخی بابت این طغیان برداشت نمی‌شود.. 
براستی چرا طغیان  کردن این همه بار منفی به خود گرفته است؟؟
شاید سرکشی نسبت به وضع موجود بیشتر کاسبان و متعصبان را ناراحت کند.. 
مگر پیغمبر بزرگترین طغیان گر تاریخ نبود.؟ .. مگر نه بی نیازی(صمد) صفت خداست؟؟ 
و ما انسان ها خلیفه خداییم  و باید آینه‌ی این بی نیازی باشیم؟ 
کسانی مخالف طغیان هستند که با تغییر شرایط منافع شان به خطر می‌افتد 
همانا انسان طغیان میکند همین که خود را بی نیاز ببیند
دوست دارم که یک طغیان گر باشم

تا مدتی پیش فکر می‌کردم که مسلمان بودن مزیتی است برای هر مسلمانی
اما هر چه فکر می‌کنم یقینم بیشتر می‌شود که مسلمان بودن بیشتر از آن چه فکر می‌کردیم که تعریف باشد سرزنش است... مسلمان یعنی کسی که در زندگی تسلیم خداوند است، حال آنکه خداوند انسان را خلیفه خود قرار داد تا خدایی کند... به نظر اسلام برای کسی است که هنوز به خداوند ایمان نیاورده است... کسی که به خداوند یکتا ایمان بیاورد خدایی می‌کند

اللهم اجعل نفسی اول کریمه تنتزعها من کرائمی

یه نفری می گفت من با علی(ع) عاشق اسلام، خدا، شدم

حاکمی که با همه‌ی شوکت و قدرت، تنور خانه‌ی زنی بیوه و فرزندانی یتیم رو روشن می‌کرد، صدای بز و شتر درمیاورد و بچه‌ها رو روی دوشش سواری می‌داد

وقتی فقیری از سر نداری و فقر صدای ناله ش بلند می‌شد نمی‌رفت بگه دعا کن خدا درستش می‌کنه، نمی‌گفت از بس گناه کردی به این روز افتادی... کنارش مینشست و همراهش ناله می زد

وقتی همدم و رازداری نمی‌دید سر در چاه می‌کرد و سخن با چاه می‌گفت که البته اگر با مردمان می‌گفت یقیناً کافرش می‌خواندند...

اما این پیروان علی هم مردم، هم دین را نابود کردند و چیزی نمانده که خودش را 

البته خدا رو شکر... علی(ع) دعا می‌کند؛ خدایا در بین چیزهای ارزشمندی که دارم جانم اولین چیزی باشد که می‌گیری 

نکند روزی برسد که شرافت، عدالت، انصاف، مهربانی، اخلاق، شجاعت، حق پذیری ووووووووو را قبل از جانم بگیری که آن روز، روز سقوط منه

نمی‌دونم چرا این اواخر هیچ چیز سر جای خود نیست البته قبلاً هم نبودامروز بیشتر

صدای ناله از هر گوشه‌ای بلند شده

مردم آگاه تر شدند یا بی‌قرار تر

ولی ما که بخیل نیستیم امیدوارم پیروان علی(ع) در بین ارزشمند های زندگیشون جانشون اولین چیزی باشه که از دستش میدن