حقیقت تلخ است
این جمله از بس تکرار شده شاید به دنبال دلیلش نبودیم شاید هم چون دنبال حقیقت رفتن دشوار است یا چون فهمیدن دردسر است فقط به همین اکتفا کردیم و ندانستیم چرا حقیقت تلخ است؟
عکس نوشته ای خواندم منتسب به یکی از فیلسوفان غربی، یادم نیست که بود ولی مرا به فکر برد.... حقیقت به خودی خود تلخ نیست بلکه از آن رو(تلخ است) که ایمان و باوری را نابود می کند...
تلخ است چون باور و ایمان را از بین می برد...
مگر ایمان چیست که رها کردن آن دشوارترین کارها است؟
ایمان یعنی مقدس بودن، یعنی خط قرمز، محترم بودن
حال تصور کن با چیزی که عمری زندگی کردی و دنیایت را بر محور آن چرخاندی ناگهان متوجه شوی که اشتباه بوده.. چه حسی دارد؟؟ حیرت، سرگردانی، نا امیدی، حرف مردم، الان چه کنم؟، و در آخر ادامه مسیر گذشته و فراموشی این که حقیقت چه بود...
ما نمی توانیم گذشته را، زندگی بیست، سی، چهل سال قبل را نادیده بگیریم؟
حقیقت تلخ است از آن رو که تعصب را نشانه گرفته... ایمانی که دیگر دلیلی برای آن نیست پافشاری بر آن یعنی تعصب
بیابید تعصب را رها کنیم،
اگر ایمان ما فقط حقیقت باشد با فهمیدن اشتباه خود تعصبی نداریم و به راحتی باور غلط را کنار می زنیم
#جملات سنگین نیچه#فلسفه غرب#مارتین هایدگر #دکارت
#ایمان یعنی چه #حقیقت تلخ است
